τελλουρίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ορυκτό διοξείδιο τού τελλουρίου που έχει λευκό ή κιτρινωπό χρώμα και υαλώδη λάμψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. tellurite (< λατ. tellus, -uris «γη» + -ite)].